Concertverslag: Mr. Boogie Woogie plays Fats

Concertverslag: Mr. Boogie Woogie plays Fats

Zaantheater, Zaandam
Tekst: Ton Kok

Ook dit jaar maakt Mr. Boogie Woogie, geboren Eric-Jan Overbeek, een Boogie Blues Night -toer langs de Nederlandse theaters, deze keer met als thema: Fats – a Tribute to Fats Domino

Nu kan je Mr. Boogie Woogie met zijn band overal neerzetten, in kroegen en clubs of op festivals: overal valt hen een enthousiaste ontvangst ten deel. Het is meer dan alleen boogie woogie wat je horen krijgt, maar ook veel blues, rock ‘n’ roll, New Orleans R&B etc. Overal zie je dezelfde stereotype blues liefhebbers opdagen: spijkerbroek, zwart T-shirt, biertje in de hand (ik zie regelmatig een dergelijk figuur in de spiegel), maar op een of andere manier beschouwt deze groep het theater een beetje als een ‘no go area’. En dat terwijl het theater toch zoveel te bieden heeft, goede ambiance, goede akoestiek en geen mensen, die tijdens de voorstelling door muziek heen zitten te kletsen. Bovendien is het bier van betere kwaliteit, dan het gemiddelde festival-pilsje.

Donderdag 29 november was ik aanwezig bij de voorstelling “Fats – a Tribute to Fats Domino” in het Zaantheater te Zaandam.  Al bij binnenkomst zat de sfeer er goed in, want het publiek werd in de foyer opgewacht door Blood, Sweat & Kiers, het gezelschap rond saxofonist Wouter Kiers, aangevuld met Chris C. Clemens (gitaar/zang), Maarten Kruijswijk (drums) en Ab Hansen (bas). De band speelde voor en na de theatervoorstelling, evenals tijdens de pauze hun mix van rock ‘n’ roll, blues, jazz, country en het nodige werk uit het Great American Songbook. Altijd goed voor een feestje, er werd volop gedanst en het bleef dan ook na de voorstelling nog lang druk en gezellig.

Het draaide deze avond echter om het eerbetoon aan Fats Domino. Mr. Boogie Woogie werd bijgestaan door een tien koppige band, twee trompettisten, te weten Jasper Aubel en Harm van Oss, vier saxofonisten, Bart van Ballegooijen, Arnoud de Graaff, Joran van Liempt (allen tenor) en Koen Schouten (bariton). Verder nog in de band Marcel Schuurman op gitaar, Harm van Sleen op bas, Frank Duindam op drums en als speciale gast op gitaar Jimmy Molière, decennia lang gitarist in de band van Fats Domino.

Vanaf het openingsnummer “I’m Walking”, zat de sfeer er goed in. Het was al direct duidelijk dat er een goed geoliede en strak geregisseerde band op het podium stond. Voor mij was het eerste hoogtepunt de fantastische sax solo van Arnoud de Graaff in “Let The For Winden Blow”.

De tweede set begin met Mr. Boogie Woogie met alleen begeleiding van bassist en drummer op het podium, maar tegen het eindevan het nummer kwamen de blazers van twee kanten de zaal in voor wat spetterde slotakkoorden. Bij “Hello Josephine” kwam het publiek voor het eerst massaal uit de stoelen omhoog en dat werd later meerdere malen herhaald. Hier mag de bariton sax solo van Koen Schouten in “Shake, Rattle and Roll” niet onvermeld blijven, klasse! Gedurende de tweede set ging er nog een tandje bovenop, om met een relaxte instrumentale versie van “Sentimental Journey”, met in de hoofdrol gitarist Marcel Schuurman, te eindigen. Uiteraard nog wel gevolgd door een toegift.
Dit was dus een top avondje entertainment, gebracht door zanger en top pianist Mr. Boogie Woogie, begeleid door een strakke band, schitterend licht, top geluid en dat voor ongeveer 375 man publiek. Een aantal waar de gemiddelde bluesband op een doordeweekse dag alleen maar jaloers op kan zijn.

De show wordt gebracht door Pepijn Productions en hoewel “Fats” nog maar drie keer te zien zal zijn, komt men in maart 2013 met de show “Big Easy”. Dit wordt een muzikale rondleiding door New Orleans.

Bluesmannen en vrouwen, allemaal volgend jaar het theater in!